We gaan ons busje missen
Etappe 4: Ounans -> Bertem
Mooie liedjes duren niet lang, en dat geldt helaas ook voor onze knusse roadtrip. Voor je het weet, is het alweer tijd om in te pakken en weer naar huis te rijden.
Even gezellig als thuis
Op onze laatste dag daalt het kwik, waardoor het ’s nachts in onze van tamelijk killig wordt. Gelukkig is dat in de California geen probleem. We zetten de verwarming aan, zoeken even naar de juiste stand, en in een mum van tijd is het binnen lekker warm. Net alsof we in onze living zitten! Het is zelfs zo aangenaam dat we ’s morgens niet meteen opstaan, maar nog even in bed genieten van ons laatste streepje vakantie. Dat bed slaapt trouwens echt goed, hebben we dat al verteld? Een wereld van verschil met slapen in onze daktent …
Moe maar gelukkig
Ook deze laatste etappe verloopt erg vlot. Als je reist met een peuter moet je normaal gezien regelmatig stoppen, maar wij kunnen gemakkelijk naar achter kruipen om Renée te entertainen als ze wat ballorig wordt.
Na een rit van een kleine 600 kilometer staan we weer voor ons huisje in Bertem. Uitgerust kan je ons niet echt noemen, na een paar vermoeiende nachten, maar we zijn wel een paar fantastische herinneringen rijker. Met dank aan de knusse cocon van onze California, wiens potentieel we helaas niet ten volle hebben kunnen benutten. Bottom line: onze roadtrip was dan misschien niet zo rock ’n roll als we gepland hadden, maar het was wel reuzegezellig!
Propere camper
Vlak voor we vertrokken hadden we voor Renée een speelgoedborstel gekocht, om onderweg mee te spelen. En geloof het of niet, maar die borstel bleek ideaal om onze van proper te houden.
“Uitgerust kan je ons niet echt noemen, maar we zijn wel een paar fantastische herinneringen rijker.”
